Paspoort
Naam: Fabio Catalano
Leeftijd: 29 jaar
Geboorteland/stad: Italië/Galatina (LE)
Welke studie heb je gevolgd en wat zijn je toekomstplannen?
Ik heb Moleculaire Biologie gestudeerd in Padua, Italië, en bereid me voor op de verdediging van mijn proefschrift in translationele geneeskunde bij de afdelingen Kindergeneeskunde en Klinische Genetica van het Erasmus Medisch Centrum in Rotterdam. Mijn proefschrift richtte zich op het ontwikkelen van effectieve behandelingen voor twee lysosomale stapelingsstoornissen: de ziekte van Pompe en de ziekte van Hunter. Tijdens dit project hebben we de therapeutische werkzaamheid beoordeeld van een gentherapiestrategie die ex vivo transductie van hematopoietische stam- en voorlopercellen combineert met standaard beenmergtransplantatie, bekend als Hematopoietische Stam- en Progenitorcellen (HSPC)-gemedieerde lentivirale gentherapie (HSPC-LVGT). Deze aanpak maakt gebruik van het vermogen van Acid Alpha Glucosidase (GAA) en Iduronaat 2-sulfatase (IDS) – de eiwitten die respectievelijk afwezig zijn bij de ziekte van Pompe en Hunter – om aangetaste cellen door het hele lichaam te kruiscorrigeren nadat ze zijn uitgescheiden door het getransduceerde HSPC.
We ontdekten dat eiwitlabeling de effectiviteit van de therapie in specifieke weefsels zou kunnen vergroten, wat een unieke kans biedt om deze therapeutische strategie af te stemmen op de specifieke behoeften van elke ziekte. De bevindingen uit dit project markeren een preklinische mijlpaal in de richting van klinische toepassing. De komende jaren ben ik van plan postdoctoraal onderzoek te doen naar gentherapie voor metabole stoornissen, met een grote interesse in het aanpakken van moeilijk te behandelen weefsels, zoals de hersenen en het kraakbeen, en het uitbreiden van de toepassing van gentherapie naar andere aandoeningen.
Waarom heb je voor het vakgebied metabole ziekten gekozen?
Veel stofwisselingsstoornissen vertonen systemische pathologie, waarbij de meest uitgesproken symptomen zich vaak in specifieke weefsels manifesteren. Om effectieve therapeutische strategieën te ontwikkelen, is het essentieel om de grondoorzaken van deze aandoeningen te begrijpen en te bepalen waarom sommige weefsels zwaarder getroffen worden dan andere. Gentherapie, ons wapen tegen deze ziekten, heeft een enorm potentieel. Er is echter nog steeds ruimte om de veiligheid en werkzaamheid ervan te verbeteren en de toepasbaarheid ervan te verbreden. Als moleculair bioloog die zeer betrokken is bij translationeel biomedisch onderzoek, ervaar ik dit zowel als een aanzienlijke uitdaging als een intrigerende puzzel met een aanzienlijke impact in de echte wereld.
Waarom vind je onderzoek naar metabole ziekten belangrijk?
Onderzoek naar metabole stoornissen is niet alleen essentieel voor het verbeteren van de levenskwaliteit van patiënten, maar helpt ook bij het bevorderen van ons begrip van de fundamentele biologie en menselijke fysiologie, wat zowel sociale als economische implicaties met zich meebrengt. De huidige zorgregimes voor patiënten die lijden aan metabole stoornissen omvatten vaak herhaalde ziekenhuisopnames, waarbij veel patiënten worden geconfronteerd met uitdagingen die verband houden met motorische handicaps of cognitieve stoornissen. Dit heeft grote gevolgen voor de patiënten en hun families, waardoor elk onderzoek dat hun levenskwaliteit zelfs maar marginaal kan verbeteren, van enorme betekenis is. Bovendien vormt de zorg voor metabole stoornissen een aanzienlijke financiële last voor het gezondheidszorgsysteem, aangezien veel huidige behandelingsstrategieën, ondanks hun hoge kosten, slechts gedeeltelijk effectief zijn of slechts de symptomen verlichten zonder de onderliggende oorzaken aan te pakken.
Vanuit een ander perspectief biedt onderzoek naar metabole stoornissen een ongeëvenaarde kans om ons begrip van de fundamentele biologie te vergroten. Dergelijke onderzoeken hebben het potentieel om de geneeskunde op onvoorspelbare wijze vooruit te helpen, waardoor de weg wordt vrijgemaakt voor meer gerichte en doeltreffende behandelingen. Samenvattend is het onderzoeken van metabole ziekten niet alleen van vitaal belang voor degenen die rechtstreeks door deze stoornissen worden getroffen, maar heeft het ook diepgaande maatschappelijke, economische en wetenschappelijke implicaties.
Wat is je belangrijkste doel als het gaat om metabole ziekten?
Onderzoek in de translationele geneeskunde vereist een constante brug tussen de laboratoriumtafel en de kliniek. Dit zorgt ervoor dat elke innovatieve stap die in het laboratorium wordt gezet een reële kans heeft om zich te vertalen in tastbare klinische voordelen. In deze context zijn veiligheid en toepasbaarheid van het allergrootste belang, aangezien het succes van elke klinische toepassing hier fundamenteel van afhangt. De volgende stap is het vergroten van de effectiviteit van de behandeling, waarbij de pathologie in weefsels wordt aangepakt die een aanzienlijke impact hebben op het leven van de patiënt. Samen kunnen deze doelen leiden tot een therapeutische strategie met het potentieel om het leven van patiënten diepgaand te verrijken. Gentherapie is in dit opzicht bijzonder veelbelovend. Het kan zich richten op weefsels die traditioneel als onbereikbaar worden beschouwd met conventionele methoden, en heeft daarnaast het potentieel om erfelijke metabolische aandoeningen bij de genetische wortels te behandelen, wat levenslange voordelen biedt. Dergelijke vooruitgang zou de klinische resultaten voor patiënten met metabolische aandoeningen dramatisch kunnen veranderen, waardoor de weg wordt vrijgemaakt voor behandelingen die zowel veilig als effectief zijn.
Heb je een boodschap voor ouders met kinderen met een metabole ziekte?
Vooruitgang in het biomedisch onderzoek is niet alleen het resultaat van rigoureus en tijdig werk in het laboratorium, maar is ook afhankelijk van innovatieve ideeën en het scheppen van de juiste omstandigheden om die ideeën te koesteren en te testen. Een belangrijk onderdeel van dit proces is ervoor te zorgen dat gepassioneerde jonge wetenschappers de ruimte en middelen krijgen om te floreren. Dit kan alleen worden bereikt door de synergetische actie van onderzoekers en de voortdurende steun van financieringsorganisaties. De afgelopen jaren hebben de gecombineerde inspanningen van onderzoekers en financiers aanzienlijke doorbraken op het gebied van metabole stoornissen bereikt. Talrijke gentherapiestrategieën zijn overgegaan van veelbelovende preklinische bevindingen naar daadwerkelijke klinische onderzoeken, en we staan nu op het punt genezingen te onthullen voor aandoeningen die voorheen als ongeneeslijk werden beschouwd. Voor gezinnen die met de realiteit van metabole ziekten worden geconfronteerd, is de boodschap om te geloven in de kracht van wetenschappelijk onderzoek – het is ons krachtigste instrument bij het aanpakken van deze enorme uitdagingen.